Качка-чырка

Качка-чырка (anas querquedula). Арэал качкі-чыркі займае сярэднюю паласу Еўропы і Азіі. На поўнач гэты від не пранікае так далёка, як качкі-цыранкі, паколькі імкне да адчыненых вадаёмаў з шырокімі лугамі і пазбягае лясных. Зімуе чырка значна паўднёвей, чым астатнія качкі, у асноўным у рэгіёне Міжземнамор'я, у Афрыцы і паўднёвых частках Азіі. У Беларусі гэта звычайны від, але размеркаваны ен нераўнамерна. Значна больш яго ў раўнінных раёнах Палесся. Упадабаным месцапражываннем чырак з'яўляюцца адчыненыя забалочаныя поймы рэк, нізінныя травяністыя балоты, азёры з наяўнасцю поймавых лугоў. У поймах некаторых рэк па колькасці гэты від пераўзыходзіць нават крыжанку. Гняздуецца чырка нават на меліярацыйных сістэмах, асабліва там, дзе палі засеяны шматгадовымі травамі. Прылятае на месцы размнажэння пазней астатніх рачных качак - у сярэдзіне красавіка. На пралёце трымаецца зграйкамі. Восеньскі адлёт чырак пачынаецца ўжо ў жніўні і заканчваецца да пачатку кастрычніка. Адбываецца ён неўзаметку, паколькі чыркі і на пералётах не ўтвараюць вялікіх стай, акрамя таго, яны аддаюць перавагу пералету уначы. Па колькасці здабываючых паляўнічымі вадаплаўных птушак у поймах раўнінных рэк качка-чырка займае другое месца пасля крыжанкі.