гасцінiчны комплекс Веста - Медыцынскія паслугі

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання.

Акупунктура класічная (лац. acus іголка + punctura укол) — метад рэфлексатэрапii, які складаецца ва ўздзеянні на функцыі арганізма рознымі па сіле, характару і працягласці раздражненнямі, што наносяцца шляхам уводзін іголак у строга вызначаныя кропкавыя зоны (актыўныя кропкі) паверхні цела.

Ампліпульстэрапія (лац. amplio павялічваць + pulsus удар, штуршок + тэрапія) — метад электралячэння, які складаецца ва ўздзеянні на арганізм мадуляваным сінусоідным токам гукавой частаты.

Лабараторная дыягностыка — выкарыстанне розных метадаў для таго, каб выявіць і вызначыць узбуджальніка ў розных сакрэтах (кроў, мача, якое адлучаецца сценак похвы, урэтры і г.д.), і паставіць дыягназ.

Лабараторная дыягностыка — выкарыстанне розных метадаў для таго, каб выявіць і вызначыць узбуджальніка ў розных сакрэтах (кроў, мача, якое адлучаецца сценак похвы, урэтры і г.д.), і паставіць дыягназ.

Лабараторная дыягностыка — выкарыстанне розных метадаў для таго, каб выявіць і вызначыць узбуджальніка ў розных сакрэтах (кроў, мача, якое адлучаецца сценак похвы, урэтры і г.д.), і паставіць дыягназ.

Абгортванне – касметалагічная працэдура, якая ўключае ў сябе нанясенне прыродных рэчываў на пэўныя участкi цела і іх абгортванне спецыяльнай плёнкай (тэрмакоўдра). Абгортванне ўплывае на скуру і апасродкавана на падскурна-тлушчавую клятчатку, мускулы. Абгортванне бывае гарачым (у барацьбе з целюлітом і атлусценнем) і халодным (пры варыкозах, вывядзенне таксінаў). Яно выкарыстоўваецца пры лячэнні целюліта, знішчэннi пігментных плям і пашырэньняў, неабходнасці амаладжэння скуры і г.д. Абгортванее можа быць шакаладным, з ужываннем марской гліны і гразi Мёртвага мора.

Шакаладнае абгортванне спрыяе вывядзенню таксінаў, аказвае лімфадрэнажнае дзеянне, прыводзць да скарачэння тлушчавых адкладанняў і павышэнне пругкасці скуры, паляпшае абмен рэчываў.

Антыцэлюлітнае абгортванне - працэдуры, распрацаваныя з улікам усіх прычын ўзнікнення і развіцця целюліта і праблем лішняй вагi з мэтай карэкцыі фігуры (уключаючы шакалад, мёд, гліны, водарасцяў  і г.д.)

Абгортванне з ужываннем марской гліны- найбольш даступная працэдура. Глiна актывізуе абмен рэчываў, валодае супрацьзапаленчым, антыаксідантным, антыцэлюлітным эфектам, спрыяе гаенню пухлін.

Абгортванне з выкарыстаннем гразі Мёртвага мора гэта не толькі касметычны, але і терапевтическоой працэдуры. Гразi Мёртвага мора насычаюць скуру мінераламі, знiмаюць хранічную стомленасць, з'яўляюцца эфектыўнымі пры перавышэнні вагі і целлюліта, а таксама прымяняюцца для лячэння ўдараў і расцяжэнняў (прыкладаннi).

Парафiна-азакерыта лячэнне — гэта лакальная цеплавая працэдура, якая добра падыходзіць для расслаблення напружаных цягліц (напрыклад, перад масажам) або памяншэнні болю і сімптомаў ятрасці, а таксама для паляпшэння кровазвароту пры хранічных захворваннях суставаў. Даданне ў парафін азакерыта, г.з. горнага воску, падвышае цеплаёмістасць сумесі.

Парафiна-азакерыта лячэнне — гэта лакальная цеплавая працэдура, якая добра падыходзіць для расслаблення напружаных цягліц (напрыклад, перад масажам) або памяншэнні болю і сімптомаў ятрасці, а таксама для паляпшэння кровазвароту пры хранічных захворваннях суставаў. Даданне ў парафін азакерыта, г.з. горнага воску, падвышае цеплаёмістасць сумесі.

Гразелячэнне — метад цеплавога лячэння, пры якім выкарыстаюць лячэбныя гразі розных тыпаў.

Гразелячэнне — метад цеплавога лячэння, пры якім выкарыстаюць лячэбныя гразі розных тыпаў.

Вакуумрэфлексатэрапія - уздзеянне на органы і сістэмы чалавека праз акупунктурные пункту пры дапамозе вакуумнай апаратуры. Высокая эфектыўнасць ў прафілактыцы і лячэнне хранічных захворванняў касцёва-сустаўнай і мышачнай сістэмы. Стабільныя вынікі ў прафілактыцы і лячэнні хранічных захворванняў органаў дыхання і страўнікава кішэчнага тракта. Аб'ектыўныя паказчыкі ў антіцеллюлітных праграмах.

Ванны лячэбныя — працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Лячэбныя ванны з'яўляюцца адным з асноўных выглядаў вадалячэння.

Ванны лячэбныя — працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Лячэбныя ванны з'яўляюцца адным з асноўных выглядаў вадалячэння.

Ванны лячэбныя — працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Лячэбныя ванны з'яўляюцца адным з асноўных выглядаў вадалячэння.

Ванны лячэбныя — працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Лячэбныя ванны з'яўляюцца адным з асноўных выглядаў вадалячэння.

Ванны лячэбныя — працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Лячэбныя ванны з'яўляюцца адным з асноўных выглядаў вадалячэння.

Святлолячэнне — метад фізіятэрапіі, які складаецца ў дазаваным уздзеянні на арганізм хворага інфрачырвонага, бачнага або ўльтрафіялетавага выпраменьвання. Паказаннямі да святлолячэння з пераважным выкарыстаннем інфрачырвонага выпраменьвання служаць захворванні апорна-рухальнага апарата, хваробы і траўмы цэнтральнай і перыферычнай нервовых сістэм, некаторыя захворванні ўнутраных органаў, перыферычных пасудзін, хваробы вачэй, вуха, скуры, рэшткавыя з'явы пасля апёкаў і адмаражэнняў.

Спеліятэрапія (грэц. spēlaion пячора + тэрапія) — лячэнне хворага шляхам працяглага ўздзеяння мікракліматам гротаў, пячор або выпрацаваных шахт.

Гінекалагічныя працэдуры — гэта паслядоўнасць дзеянняў, накіраваных на вывучэнне нармалёвай дзейнасці жаночага арганізма, захворванняў, звязаных з асаблівасцямі жаночага арганізма ў розныя перыяды жыцця жанчыны. Адмысловая ўвага ў гінекалогіі займае прафілактыка гінекалагічных захворванняў.

Гінекалагічныя працэдуры — гэта паслядоўнасць дзеянняў, накіраваных на вывучэнне нармалёвай дзейнасці жаночага арганізма, захворванняў, звязаных з асаблівасцямі жаночага арганізма ў розныя перыяды жыцця жанчыны. Адмысловая ўвага ў гінекалогіі займае прафілактыка гінекалагічных захворванняў.

Гразелячэнне — метад цеплавога лячэння, пры якім выкарыстаюць лячэбныя гразі розных тыпаў.

Дарсанвалізацыя — агульны назоў метадаў электралячэння, заснаваных на выкарыстанні пераменнага імпульснага току або электрамагнітнага поля высокай частаты. Пад уплывам дарсанвалізацыі пашыраюцца крывяносныя пасудзіны, актывізуецца кровазварот, паляпшаецца сілкаванне тканін.

Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы.

Дыетатэрапія (лац. diaetotherapia; дыета + тэрапія) — навукова абгрунтаваная сістэма арганізацыі сілкавання і дыферэнцыяванага выкарыстання з лячэбнай мэтай вызначаных харчовых прадуктаў і іх спалучэнняў.

Душы лячэбныя — лячэбныя працэдуры, заснаваныя на ўздзеянні на арганізм бруй вады рознай формы, тэмпературы і ціскі.

Душы лячэбныя — лячэбныя працэдуры, заснаваныя на ўздзеянні на арганізм бруй вады рознай формы, тэмпературы і ціскі.

Душы лячэбныя — лячэбныя працэдуры, заснаваныя на ўздзеянні на арганізм бруй вады рознай формы, тэмпературы і ціскі.

Душы лячэбныя — лячэбныя працэдуры, заснаваныя на ўздзеянні на арганізм бруй вады рознай формы, тэмпературы і ціскі.

Уралагічныя працэдуры — гэта паслядоўнасць дзеянняў, накіраваных на вывучэнне этыялогіі, патагенезу і дыягностыкі захворванняў органаў мачавой сістэмы, мужчынскі мякінай сістэмы, захворванняў наднырачнікаў.

Iгларэфлексатэрапія — метад рэфлексатэрапіі, які складаецца ва ўздзеянні на функцыі арганізма рознымі па сіле, характару і працягласці раздражненнямі, што наносяцца пры дапамозе ўводзін іголак у строга вызначаныя кропкавыя зоны (актыўныя кропкі) паверхні цела.

Iнгаляцыі (лац. inhalo,inhalatum удыхаць) — метад лячэння ўдыханнем лекавых рэчываў, распыляемых пры дапамозе адмысловых апаратаў.

Iнгаляцыі (лац. inhalo,inhalatum удыхаць) — метад лячэння ўдыханнем лекавых рэчываў, распыляемых пры дапамозе адмысловых апаратаў.

Iнгаляцыі (лац. inhalo,inhalatum удыхаць) — метад лячэння ўдыханнем лекавых рэчываў, распыляемых пры дапамозе адмысловых апаратаў.

Стаматалогiя тэрапеўтычная — падзел стаматалогіі, прысвечаны вывучэнню і дыягностыцы хвароб зубоў, калязубных тканін і слізістай абалонкі паражніны рота, распрацоўцы метадаў іх лячэння і прафілактыкі, накіраваных на захаванне марфалагічнай і функцыянальнай цэласнасці.

Інтэрференцтэрапія - метад лячэння, заснаваны на выкарыстанні сярэднечастотных імпульсных токаў у выглядзе бесперапынна наступных асобных серый ваганняў, якія ўтвараюцца ў выніку накладання двух зыходных токаў, якія адрозніваюцца па частаце.
Інтэрференцтэрапія паказана пераважна пры наступствах траўм апорна-рухальнага апарата, артрозах, перыартрытах, неўралагічных праявах астэахандрозу хрыбетніка і інш

Кропельныя ўводзіны медыкаментаў - кропельнае ўвядзенне лекавых рэчываў ўжываецца ў тых выпадках, калі іх трэба ўводзіць працяглы час або ў адносна вялікім аб'ёме вадкасці. Гэты метад увядзення мае шэраг пераваг: хворыя яго лепш пераносяць, вадкасць якая ўводзіцца павольна ўсмоктваецца і даўжэй затрымліваецца ў арганізме, не выклікае вялікіх ваганняў артэрыяльнага ціску і не ўскладняе працу сэрца.

Кіслародныя кактэйлі — гэта пена з фітараствора або соку, насычаная кіслародам. Кіслародны кактэйль актывізуе маторныя, ферментатыўныя і сакраторныя функцыі страўнікава-кішачнага гасцінца, нармалізуе мікрафлору кішачніка, паскарае расшчапленне карысных рэчываў. Таксама кактэйль дапамагае пры функцыянальных парушэннях цэнтральнай нервовай сістэмы, выкліканых эмацыйнымі і фізічнымі перагрузкамі, стрэсам, гіпертаніі, гипотонии, захворваннях печані, ішэмічнай хваробы сэрца, хранічным гепатыце, халецыстыце, цырозе печані ў стадыі кампенсавання. Пры рэгулярным ужыванні кіслароднага кактэйлю падвышаецца імунітэт і працаздольнасць.

Дыягнастычныя даследванні — гэта шэраг мерапрыемстваў для пастаноўкі дыягназу з выкарыстаннем розных методык. Даследаванні могуць праводзіцца ў клініка-дыягнастычных лабараторыях, у аддзяленнях прамянёвай, ультрагукавы і функцыянальнай дыягностык.

Кансультаванне прафiляваных спецыялiстаў — кансультацыя курортнага лекара па прыбыцці з мэтай падбору індывідуальнай праграмы лячэння і ўзнаўленні, кантроль вынікаў па меры мінання курсу, заключныя рэкамендацыі.

Кансультаванне прафiляваных спецыялiстаў — кансультацыя курортнага лекара па прыбыцці з мэтай падбору індывідуальнай праграмы лячэння і ўзнаўленні, кантроль вынікаў па меры мінання курсу, заключныя рэкамендацыі.

Кансультаванне прафiляваных спецыялiстаў — кансультацыя курортнага лекара па прыбыцці з мэтай падбору індывідуальнай праграмы лячэння і ўзнаўленні, кантроль вынікаў па меры мінання курсу, заключныя рэкамендацыі.

Кансультаванне прафiляваных спецыялiстаў — кансультацыя курортнага лекара па прыбыцці з мэтай падбору індывідуальнай праграмы лячэння і ўзнаўленні, кантроль вынікаў па меры мінання курсу, заключныя рэкамендацыі.

Кансультаванне прафiляваных спецыялiстаў — кансультацыя курортнага лекара па прыбыцці з мэтай падбору індывідуальнай праграмы лячэння і ўзнаўленні, кантроль вынікаў па меры мінання курсу, заключныя рэкамендацыі.

Кансультаванне прафiляваных спецыялiстаў — кансультацыя курортнага лекара па прыбыцці з мэтай падбору індывідуальнай праграмы лячэння і ўзнаўленні, кантроль вынікаў па меры мінання курсу, заключныя рэкамендацыі.

Кансультаванне прафiляваных спецыялiстаў — кансультацыя курортнага лекара па прыбыцці з мэтай падбору індывідуальнай праграмы лячэння і ўзнаўленні, кантроль вынікаў па меры мінання курсу, заключныя рэкамендацыі.

Кансультаванне прафiляваных спецыялiстаў — кансультацыя курортнага лекара па прыбыцці з мэтай падбору індывідуальнай праграмы лячэння і ўзнаўленні, кантроль вынікаў па меры мінання курсу, заключныя рэкамендацыі.

Лазератэрапія — метад лячэння, які складаецца ва ўжыванні светлавой энергіі лазернага выпраменьвання з лячэбнай мэтай.

Лазератэрапія — метад лячэння, які складаецца ва ўжыванні светлавой энергіі лазернага выпраменьвання з лячэбнай мэтай.

Лячэбная фізкультура (ЛФК) —cукупнасць метадаў лячэння, прафілактыкі і медыцынскай рэабілітацыі, заснаваных на выкарыстанні фізічных практыкаванняў, адмыслова падабраных і метадычна распрацаваных, а таксама натуральных фактараў прыроды з лячэбна-прафілактычнымі мэтамі. У аснове метаду ляжыць выкарыстанне асноўны біялагічнай функцыі арганізма - руху. Метад строга дазаваныя практыкаванняў на фоне пастаноўкі правільнага дыхання.

Стаматалогiя тэрапеўтычная — падзел стаматалогіі, прысвечаны вывучэнню і дыягностыцы хвароб зубоў, калязубных тканін і слізістай абалонкі паражніны рота, распрацоўцы метадаў іх лячэння і прафілактыкі, накіраваных на захаванне марфалагічнай і функцыянальнай цэласнасці.

Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы.

Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы.

Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы.

Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, уяўлялы сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, выраблянага рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока ўжываецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных абласцях клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстаюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце.

Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, уяўлялы сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, выраблянага рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока ўжываецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных абласцях клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстаюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце.

Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, уяўлялы сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, выраблянага рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока ўжываецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных абласцях клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстаюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце.

Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, уяўлялы сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, выраблянага рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока ўжываецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных абласцях клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстаюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце.

Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, уяўлялы сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, выраблянага рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока ўжываецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных абласцях клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстаюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце.

Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, уяўлялы сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, выраблянага рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока ўжываецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных абласцях клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстаюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце.

Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы.

Тэрматэрапiя – агульная назва лячэбных і аздараўленчых працэдур, якія выкарыстоўваюць найбольш прыемны для арганізма чалавека фізічны фактар - цяпло. Яно дзейнічае мякка і расслабляльна, але аказвае пры гэтым ўніверсальнае лячэбнае ўздзеянне, не выклікаючы пабочных рэакцый. Тэрматэрапiя валодае заспакаяльным, болесуцішальным, супрацьзапаленчым і антыспастычнае дзеяннем, спрыяе адукацыі ў арганізме біялагічна актыўных рэчываў, што дапамагае ў комплексным лячэнні захворванняў большасці органаў і сістэм арганізма.

Тэрматэрапiя выкарыстоўвае цяпло натуральных і штучных крыніц: вільготнае цяпло вадзяных ваннаў, сагравальных кампрэсаў, лячэбных гразяў, і сухое цяпло грэлкі, інфрачырвонай лямпы, парафіна, суховоздушных і электросветовых ваннаў. Для больш глыбокага прагравання термотерапия выкарыстоўвае высокачашчынныя і сверхвысокочастотные токі.

Адрозніваюць тэрматэрапiю агульную і лакальную.
Пры агульнай тэрматэрапii цяпло накіравана цалкам на ўвесь арганізм чалавека. Да агульнай тэрматэрапii ставяцца лазня, сауна, тэрматэрапiя ў "Кедравай бочцы", гразевыя і парафінавыя абкручванні, тэрмакоўдры, тэрматэрапiя ў SPA-капсуле. Апошняя набыла ў апошнія гады вельмі вялікую папулярнасць.
Тэрматэрапiя ў SPA-капсуле (эфект сауны) - плаўна рэгуляваная тэмпература да 82 ° С. Цеплавое выпраменьванне выклікае кароткачасовы спазм з наступным пашырэннем сасудаў, потаадлучэнне можа скласці 0,2-2,0 л. З потым вылучацца дэрываты абмену, што палягчае працу нырак. Тэрматэрапiя змацняе крывацёк, метабалічныя працэсы, валодае лiмфадрэнуючым і мачагонным эфектамі.
Лакальная тэрматэрапiя прызначана для накіраванага дзеяння цяпла на пэўныя ўчасткі цела чалавека. Да яе можна аднесці тыя ж гразевыя і парафінавыя абкручванні, тэрмакоўдры, якія выкарыстоўваюць эфект сауны на пэўныя часткі цела, узмацняючы пранікненне актыўных рэчываў ўнутр скуры. Таксама пры лакальнай термотерапи выкарыстоўваюцца электрычныя тэрмаэлементы.

Тэрматэрапiя – агульная назва лячэбных і аздараўленчых працэдур, якія выкарыстоўваюць найбольш прыемны для арганізма чалавека фізічны фактар - цяпло. Яно дзейнічае мякка і расслабляльна, але аказвае пры гэтым ўніверсальнае лячэбнае ўздзеянне, не выклікаючы пабочных рэакцый. Тэрматэрапiя валодае заспакаяльным, болесуцішальным, супрацьзапаленчым і антыспастычнае дзеяннем, спрыяе адукацыі ў арганізме біялагічна актыўных рэчываў, што дапамагае ў комплексным лячэнні захворванняў большасці органаў і сістэм арганізма.

Тэрматэрапiя выкарыстоўвае цяпло натуральных і штучных крыніц: вільготнае цяпло вадзяных ваннаў, сагравальных кампрэсаў, лячэбных гразяў, і сухое цяпло грэлкі, інфрачырвонай лямпы, парафіна, суховоздушных і электросветовых ваннаў. Для больш глыбокага прагравання термотерапия выкарыстоўвае высокачашчынныя і сверхвысокочастотные токі.

Адрозніваюць тэрматэрапiю агульную і лакальную.
Пры агульнай тэрматэрапii цяпло накіравана цалкам на ўвесь арганізм чалавека. Да агульнай тэрматэрапii ставяцца лазня, сауна, тэрматэрапiя ў "Кедравай бочцы", гразевыя і парафінавыя абкручванні, тэрмакоўдры, тэрматэрапiя ў SPA-капсуле. Апошняя набыла ў апошнія гады вельмі вялікую папулярнасць.
Тэрматэрапiя ў SPA-капсуле (эфект сауны) - плаўна рэгуляваная тэмпература да 82 ° С. Цеплавое выпраменьванне выклікае кароткачасовы спазм з наступным пашырэннем сасудаў, потаадлучэнне можа скласці 0,2-2,0 л. З потым вылучацца дэрываты абмену, што палягчае працу нырак. Тэрматэрапiя змацняе крывацёк, метабалічныя працэсы, валодае лiмфадрэнуючым і мачагонным эфектамі.
Лакальная тэрматэрапiя прызначана для накіраванага дзеяння цяпла на пэўныя ўчасткі цела чалавека. Да яе можна аднесці тыя ж гразевыя і парафінавыя абкручванні, тэрмакоўдры, якія выкарыстоўваюць эфект сауны на пэўныя часткі цела, узмацняючы пранікненне актыўных рэчываў ўнутр скуры. Таксама пры лакальнай термотерапи выкарыстоўваюцца электрычныя тэрмаэлементы.Азонатэрапія — метад лячэння, у якім выкарыстоўваецца медыцынскі азон (азона-кіслародная сумесь), якая валодае магутным лячэбным дзеяннем дзякуючы моцным акісляльным уласцівасцям азону.

Пнеўмакампрэсіонная тэрапія прызначана для правядзення цыклічнага масажу верхніх і ніжніх канечнасцяў, тазавага пояса з мэтай прафілактыкі і лячэнні вянозных і лімфатычных засмучэнняў, прафілактыкі тромбаэмбаліі падчас хірургічных аперацый.

Перарывістая кампрэсія выкарыстоўваецца пры хранічнай лімфавенознай недастатковасці як сродак барацьбы з азызлым сіндромам. Гэты сіндром з'яўляецца асноўным для лімфастаза канечнасцяў. Ён можа паўстаць і пры вонкава звычайных венах, як следства безгрунтоўнасці глыбокіх вен, так і пры далучэнні да варыкознага пашырэння вен, у позняй стадыі захворвання. Цягліцава - вянозная помпа канечнасцяў не спраўляецца з узрослай нагрузкай аб'ёмам крыві і вадкасць затрымоўваецца ў міжклеткавай прасторы скуры і падскурнай абалоніне. Сістэмы перарывістай пнеўматычнай кампрэсіі дазваляюць ажыццяўляць аўтаматычны пнеўматычны масаж канечнасцяў і (ці) тазавага пояса ў рэжыме выцяснення азызлай вадкасці з межтканевого прасторы перыферычных аддзелаў канечнасці (тулавы) у праксімальныя, дзе яна рассмоктваецца натуральным шляхам. Пры гэтым ухіляецца вянозны застой, змяншаецца фільтраванне тканкавай вадкасці, паляпшаецца аксігенацыя тканін, стымуляцыя адтоку лімфы і вянознай крыві, павялічваецца фібрыналітычная актыўнасць крыві. Больш фізіялагічныя многакамерные прылады, калі ціск нагнятанага паветра ў кожнай камеры можна змяняць, выкарыстоўваючы розныя рэжымы лячэння.

Для правядзення пнеўмакампрэсіоннай тэрапіі выкарыстоўваецца апарат «Lympha-mat», які ўяўляе сабою адмысловую сістэму. Лячэбныя абшэўкі аказваюць на канечнасці зменны градыентны ціск. 12 камер абшэўкі па чарзе запаўняюцца паветрам: камеры 1-4 на 100%, камеры 5-8 на 80%, камеры 9-12 на 60% ад загадзя ўсталяванага лячэбнага ціску. Камеры застаюцца запоўненымі паветрам датуль, пакуль у верхняй камеры не будзе дасягнута неабходны ціск. Пасля гэтага ціск ва ўсіх камерах адначасова валіцца, а праз некаторы час цыкл нагнятання паветра паўтараецца.

Пры правядзенні пнеўмакампрэсіоннага масажу паляпшаецца трофіка тканін, павялічваецца эластычнасць і тургор скуры, паляпшаецца кровазабеспячэнне перыартыкулярных тканін і актывуецца сакраторная функцыя сінавіальнай абалонкі. Якая ўзнікае механічная напруга змяняе вадкакрысталічную структуру цытазолю клетак, актывуе рэгулятары лакальнага крывацёку (плазмакинины, гистамин, простагландыны і інш.), якія павялічваюць колькасць артериоловенулярных анастамозаў і функцыянальна актыўных капіляраў у 45 раз, а аб'ёмную хуткасць крывацёку ў іх - у 140 раз. Узмацненне лимфоперфузии тканін (у 7-8 раз) паскарае выйсце прадуктаў метабалізму і аўтолізу клетак,рассмоктванне выпатаў і інфільтратаў,ухіляе застойныя з'явы ў тканінах.

Сведчанні для ўжывання пнеўмакампрэсіоннай тэрапіі:

• Функцыянальныя парушэнні вянознага адтоку, у тым ліку флебопатия, сіндром стомленых ног
• Варыкозная і посттромбафлебітычныя хваробы вен ніжніх канечнасцяў з рознай ступенню вянознай недастатковасці
• Дэрматацэлюліт
• Прыроджаныя захворванні судзінкавай сістэмы
• Посттраўматычныя ацёкі
• Постмастэктамічны ацёк верхняй канечнасці
• Ацёкі ніжніх канечнасцяў і тазавага пояса пасля анкагінекалагічных аперацый
• Прафілактыка тромбаэмбалічных ускладненняў падчас і пасля аперацый
• У спартовай медыцыне, як сродак аднаўлення пасля спаборніцкіх і трэніравальных нагрузак

Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, уяўлялы сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, выраблянага рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока ўжываецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных абласцях клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстаюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце.

Стаматалогiя тэрапеўтычная — падзел стаматалогіі, прысвечаны вывучэнню і дыягностыцы хвароб зубоў, калязубных тканін і слізістай абалонкі паражніны рота, распрацоўцы метадаў іх лячэння і прафілактыкі, накіраваных на захаванне марфалагічнай і функцыянальнай цэласнасці.

Базы адпачынку Беларусі з басейнам з'яўляюцца выдатнай альтэрнатывай плавання ў возеры ці рацэ. Яны падаюць магчымасць для купання ў любы сезон года незалежна ад умоў надвор'я.

Басейн – гэта адзін з самых простых і прыемных спосабаў атрымаць добрую порцыю бадзёрасці і вярнуць целу тонус. Плаванне паляпшае постаць, умацоўвае мышцы і пазбаўляе ад лішняга тлушчу. Наведванне басейна выдатна ўздзейнічае на нервовую сістэму: здымае стрэс і стомленасць, зараджае пазітыўнай энергіяй, павялічвае працаздольнасць і паляпшае сон.
Вялікай папулярнасцю пансіянаты і базы адпачынку з басейнам карыстаюцца для адпачываючых з дзецьмі. Плаванне ў басейне спрыяе гартаванню арганізма і фармаванню правільнай выправы ў дзіцяці.

Базы адпачынку ў Беларусі прапануюць вялікі выбар варыянтаў адпачынку з басейнамі: ад невялікіх пры сауне да паўнавартасных плавальных з каскаднымі і гідрамасажнымі ўстаноўкамі, гейзерамі, гарматамі і воднымі трэнажорамі. На партале Beltur.by Вы зможаце знайсці базу адпачынку з басейнам на любы густ.

Святлолячэнне — метад фізіятэрапіі, які складаецца ў дазаваным уздзеянні на арганізм хворага інфрачырвонага, бачнага або ўльтрафіялетавага выпраменьвання. Паказаннямі да святлолячэння з пераважным выкарыстаннем інфрачырвонага выпраменьвання служаць захворванні апорна-рухальнага апарата, хваробы і траўмы цэнтральнай і перыферычнай нервовых сістэм, некаторыя захворванні ўнутраных органаў, перыферычных пасудзін, хваробы вачэй, вуха, скуры, рэшткавыя з'явы пасля апёкаў і адмаражэнняў.

Стаматалогiя тэрапеўтычная — падзел стаматалогіі, прысвечаны вывучэнню і дыягностыцы хвароб зубоў, калязубных тканін і слізістай абалонкі паражніны рота, распрацоўцы метадаў іх лячэння і прафілактыкі, накіраваных на захаванне марфалагічнай і функцыянальнай цэласнасці.

Тэрматэрапiя – агульная назва лячэбных і аздараўленчых працэдур, якія выкарыстоўваюць найбольш прыемны для арганізма чалавека фізічны фактар - цяпло. Яно дзейнічае мякка і расслабляльна, але аказвае пры гэтым ўніверсальнае лячэбнае ўздзеянне, не выклікаючы пабочных рэакцый. Тэрматэрапiя валодае заспакаяльным, болесуцішальным, супрацьзапаленчым і антыспастычнае дзеяннем, спрыяе адукацыі ў арганізме біялагічна актыўных рэчываў, што дапамагае ў комплексным лячэнні захворванняў большасці органаў і сістэм арганізма.

Тэрматэрапiя выкарыстоўвае цяпло натуральных і штучных крыніц: вільготнае цяпло вадзяных ваннаў, сагравальных кампрэсаў, лячэбных гразяў, і сухое цяпло грэлкі, інфрачырвонай лямпы, парафіна, суховоздушных і электросветовых ваннаў. Для больш глыбокага прагравання термотерапия выкарыстоўвае высокачашчынныя і сверхвысокочастотные токі.

Адрозніваюць тэрматэрапiю агульную і лакальную.
Пры агульнай тэрматэрапii цяпло накіравана цалкам на ўвесь арганізм чалавека. Да агульнай тэрматэрапii ставяцца лазня, сауна, тэрматэрапiя ў "Кедравай бочцы", гразевыя і парафінавыя абкручванні, тэрмакоўдры, тэрматэрапiя ў SPA-капсуле. Апошняя набыла ў апошнія гады вельмі вялікую папулярнасць.
Тэрматэрапiя ў SPA-капсуле (эфект сауны) - плаўна рэгуляваная тэмпература да 82 ° С. Цеплавое выпраменьванне выклікае кароткачасовы спазм з наступным пашырэннем сасудаў, потаадлучэнне можа скласці 0,2-2,0 л. З потым вылучацца дэрываты абмену, што палягчае працу нырак. Тэрматэрапiя змацняе крывацёк, метабалічныя працэсы, валодае лiмфадрэнуючым і мачагонным эфектамі.
Лакальная тэрматэрапiя прызначана для накіраванага дзеяння цяпла на пэўныя ўчасткі цела чалавека. Да яе можна аднесці тыя ж гразевыя і парафінавыя абкручванні, тэрмакоўдры, якія выкарыстоўваюць эфект сауны на пэўныя часткі цела, узмацняючы пранікненне актыўных рэчываў ўнутр скуры. Таксама пры лакальнай термотерапи выкарыстоўваюцца электрычныя тэрмаэлементы.

Тракцыённая тэрапія (вытяжка пазваночніка) — асноўны кампанент лячэння большасці захворванняў пазваночніка, у тым ліку астэахандрозу, скаліёзу, межпозвонковай грыжы. Лячэнне можа праходзіць у выглядзе сухога (слізгаценне цела па нахільнай плоскасці пад сілай цяжару, можа праводзіцца ў хатніх умовах) або падводнага вытяжцы. Тракцыённае лячэнне накіравана на зняцце спазму цягліц, зніжэнне ціску ўнутры дыскаў, памяншэнне кілы дыска, ліквідацыю паталагічнай болевых імпульсаў ад пазванкова-рухальнага сегмента.

Гінекалагічныя працэдуры — гэта паслядоўнасць дзеянняў, накіраваных на вывучэнне нармалёвай дзейнасці жаночага арганізма, захворванняў, звязаных з асаблівасцямі жаночага арганізма ў розныя перыяды жыцця жанчыны. Адмысловая ўвага ў гінекалогіі займае прафілактыка гінекалагічных захворванняў.

Святлолячэнне — метад фізіятэрапіі, які складаецца ў дазаваным уздзеянні на арганізм хворага інфрачырвонага, бачнага або ўльтрафіялетавага выпраменьвання. Паказаннямі да святлолячэння з пераважным выкарыстаннем інфрачырвонага выпраменьвання служаць захворванні апорна-рухальнага апарата, хваробы і траўмы цэнтральнай і перыферычнай нервовых сістэм, некаторыя захворванні ўнутраных органаў, перыферычных пасудзін, хваробы вачэй, вуха, скуры, рэшткавыя з'явы пасля апёкаў і адмаражэнняў.

Фонафарэз - методыка, заснаваная на увядзенні медыкаментозных супрацьзапаленчых прэпаратаў, шляхам фізіятэрапеўтычнага ўздзеяння. Пад уплывам фонофореза адбываецца актывацыя клеткавага абмену, лімфодренаж і мясцовага кровазвароту. забяспечвае прагрэў, глыбокі микромассаж, насычэнне тканін кіслародам, павышае эластычнасць злучальнай скані за кошт аднаўлення коллагеновых і эластиновых валокнаў.

Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы.

Фітнэс — аздараўленчая методыка, якая дазваляе змяніць формы цела і яго вагу і надоўга замацаваць дасягнуты вынік. Яна складаецца з фізічнай трэніроўкі ў спалучэнні са слушна падабранай дыетай. І практыкаванні , і дыета у фітнесе падбіраюцца індывідуальна - у залежнасці ад супрацьпаказанняў, веку, стана здароўя, асаблівасцей фігуры.

Фітатэрапія (лац. phytotherapia фіта + тэрапія) — прафілактыка і лячэнне захворванняў травой, раслінамі.

Фонафарэз - методыка, заснаваная на увядзенні медыкаментозных супрацьзапаленчых прэпаратаў, шляхам фізіятэрапеўтычнага ўздзеяння. Пад уплывам фонофореза адбываецца актывацыя клеткавага абмену, лімфодренаж і мясцовага кровазвароту. забяспечвае прагрэў, глыбокі микромассаж, насычэнне тканін кіслародам, павышае эластычнасць злучальнай скані за кошт аднаўлення коллагеновых і эластиновых валокнаў.

Святлолячэнне — метад фізіятэрапіі, які складаецца ў дазаваным уздзеянні на арганізм хворага інфрачырвонага, бачнага або ўльтрафіялетавага выпраменьвання. Паказаннямі да святлолячэння з пераважным выкарыстаннем інфрачырвонага выпраменьвання служаць захворванні апорна-рухальнага апарата, хваробы і траўмы цэнтральнай і перыферычнай нервовых сістэм, некаторыя захворванні ўнутраных органаў, перыферычных пасудзін, хваробы вачэй, вуха, скуры, рэшткавыя з'явы пасля апёкаў і адмаражэнняў.

Дыягнастычныя даследванні — гэта шэраг мерапрыемстваў для пастаноўкі дыягназу з выкарыстаннем розных методык. Даследаванні могуць праводзіцца ў клініка-дыягнастычных лабараторыях, у аддзяленнях прамянёвай, ультрагукавы і функцыянальнай дыягностык.

Электранейрастымуляцыя - метад фізіятэрапіі, у аснове якога ляжыць ўздзеянне на рефлексогенных зоны і акупунктурные пункту імпульсамі электрычнага току, характарыстыкі якіх змяняюцца ў залежнасці ад індывідуальнай рэакцыі чалавека на дзеянне лячэбнага фактару. Выкарыстоўваецца пры паразах апорна-рухальнага апарата, захворваннях бронха-лёгачнай сістэмы (прастудныя захворванні і бранхіяльная астма), пры павышаным артэрыяльным ціску, праблемах са зрокам.

Дыягнастычныя даследванні — гэта шэраг мерапрыемстваў для пастаноўкі дыягназу з выкарыстаннем розных методык. Даследаванні могуць праводзіцца ў клініка-дыягнастычных лабараторыях, у аддзяленнях прамянёвай, ультрагукавы і функцыянальнай дыягностык.

Электрастымуляцыя - метад лячэбнага ўздзеяння імпульснымі токамі ў мэтах умацавання і аднаўлення працаздольнасці мыщц і нерваў. Падчас праходжання імпульснага току праз тканіны ў моманты яго нарастання і спаду ў полупроницаемых клетачных мембран адбываецца навала аднайменнай зараджаных іёнаў. Вялікая колькасць аднайменнай зараджаных іёнаў прыводзіць клетку ў стан узрушанасці, што цягне за сабой яе скарачэнне. Акрамя ўзнікае рухальнага ўзбуджэння і скарачэння, імпульсныя токі ўзмацняюць крово-і лимфообращение, стымулююць абменна-трафічныя працэсы, накіраваныя на энергетычнае забеспячэнне задзейнічаных цягліц.
Метад выкарыстоўваецца пры захворваннях нервовай сістэмы (парезы, параліч, парушэнне адчувальнасці, рассеяння склероз), захворваннях апорна-рухальнага апарата (артрозы, удары), хваробах вачэй, уралогіі і інш.

Электратэрапія трансцэрабральная - агульная назва фізіятэрапеўтычных мятадаў, што прымяняюцца для лячэння функцыянальных расстройстваў ЦНС, язвавай хваробы страўніка і 12-перстной кішкі, гіпертанічнай хвароба 1-ай і 2. стадыі, энурэзу ў дзяцей. Аб'ядноўвае розныя метады ўздзеяння на цэнтральную нервовую сістэму - электрасон, транскраніальную электрааналгізію, мезадыэнцефальную мадуляцыю, трансцеребральную ампліпульстэрапію, трансцерэбральную інтерференцтерапію.

Электрафарэз — метад фізіятэрапіі, пры якім на арганізм апынаецца адначасны ўплыў сталым токам і лекавымі рэчывамі. Асаблівасць электрафарэзу складаецаа у тым, што часціцы лекавага раствору ўводзяцца праз скуру ці слізістыя абалонкі менавіта пад дзеяннем вонкавага электрычнага поля. Найболей пранікальная для яго скура твару, жывата, перадплеччаў, паснічнай вобласць, сцёгаў і галёнак. Лекавае рэчыва наносіцца на пракладкі электродаў і пад дзеяннем электрычнага поля пракрадаецца ў арганізм праз скураныя пакровы (у тэрапіі, неўралогіі, траўматалогіі і інш.) ці слізістыя абалонкі (у стаматалогіі, ЛОР, гінекалогіі і інш.) і ўплывае на фізіялагічныя і паталагічныя працэсы наўпроста ў месцы ўводзін. Электрычны ток таксама аказвае нярвова-рэфлекторнае і гумаральнае дзеянне.

Дыягнастычныя даследванні — гэта шэраг мерапрыемстваў для пастаноўкі дыягназу з выкарыстаннем розных методык. Даследаванні могуць праводзіцца ў клініка-дыягнастычных лабараторыях, у аддзяленнях прамянёвай, ультрагукавы і функцыянальнай дыягностык.