Цецярук

Цецярук (tetrao tetrix) шырока распаўсюджаны ў лясной, лесастэпавай і частцы стэпавай зонах Палеарктыцы. У Беларусі ў цэлым нешматлікі і толькі месцамі звычайны від. Часцей сустракаецца ў паўночна-усходніх раёнах і ў цэнтральнай частцы Палесся. У цяперашні час колькасць цецерука складае 45,7 тыс. асобін. Нягледзячы на то што цецерука традыцыйна адносяць да баравой дзічыны, суцэльных масіваў крупнаствольнага лесу ён пазбягае, аднак можа пасяляцца ў іх на шырокіх зарастаючых высечках або гарах. Наогул упадабанымі месцапражываннямі яго з'яўляюцца тэрыторыі, дзе чаргуюцца ўчасткі адчыненых прастор балотаў, лугоў або сельскагаспадарчых угоддзяў з астраўкамі драбналесся, зараснікамі хмызнякоў і невялікімі гаямі. Вельмі звычайныя сустрэчы з цецеруком на зарастаючых драбналессем старых торфараспрацоўках, па ўскраінах і на сухіх выспах буйных верхавых і пераходных балотаў, у закушчаных і парослых беразняком участках рачных пойм. Варта адзначыць пастаяннае прыцягненне цецерука да бярозавых дрэвастояў. У месцах, дзе паляванне на цецерука вядзецца не занадта інтэнсіўна, а таксама пры наяўнасці хованак у выглядзе ўчасткаў цяжкапраходных зараснікаў хмызняка або забалочанага драбналесся ў спалучэнні з высокім травастоем ён можа жыць зблізку вёсак і буйнейшых гарадскіх пасёлкаў. Цецярук адзін з папулярных аб'ектаў палявання па пяру.