Куніца каменная

Куніца каменная (martes fonia). У Беларусі каменная куніца з'яўляецца рэдкім, абарыгенным відам фаўны. У апошнія гады яна сустракаецца ў шматлікіх раёнах паўднёвай часткі Беларусі, асабліва размешчаных да ўсходу (Нараўлянскі, Хойніцкі, Васілевічскі раёны), выяўлена яна і ў некаторых раёнах цэнтральнай (Мінскі, Баранавіцкі, Слонімскі, Навагрудскі, Капыльскі) і нават паўночнай частак (Бешанковіцкі, Чашніцкі раёны) Беларусі. У адрозненне ад лясной каменная куніца аддае перавагу насяленню малалясістай мясцовасці, часта імкне да селішчаў чалавека. У вёсках, невялікіх гарадах яна пасяляецца ў закінутых хатах, будынках тыпу складоў, сховішчаў, вытворчых памяшканняў, у дуплах дрэў старых паркаў, часам у кучах камянёў, цэглы, на складах бярвення і нават у гнёздах буслаў. Акрамя чалавека, у сталай куніцы ворагаў амаль няма. Толькі выпадкова некаторыя з іх могуць стаць здабычай, напрыклад сабакі. У месцах, дзе каменная куніца з'яўляецца звычайным відам, яе не толькі здабываюць як каштоўнага пушнога звера, але і праследуюць за шкоду, які яна наносіць хатняй птушцы. У Беларусі гэты рэдкі від жывёлін паляўнічага значэння не мае.