Чубаты нырок

Чубаты нырок (aythya fuligula) распаўсюджаны ад Атлантычнага да Ціхага акіяна. На поўначы арэал яго даходзіць да паўднёвых раёнаў тундры, на поўдні - да паўночных раёнаў Украіны. Зімуе чубаты нырок уздоўж узбярэжжаў Францыі, Бельгіі, Галандыі, вакол Брытанскіх астравош, значна ў меншай колькасці сустракаецца ўзімку на ўнутраных вадаёмах Заходняй Еўропы. У Беларусі гняздуецца амаль на ўсіх тыпах вадаёмаў, аддаючы перавагу сажалкам рыбгасаў і азёрам, на якіх маюцца буйныя калоніі азёрных чаек. Не сустракаецца ўлетку ў поймах рэк, пазбягаюць балотаў. Увесну ныркі з'яўляюцца на вадаёмах значна пазней крыжанкі - у пачатку красавіка. Пары ўтвараюцца на зімоўках, але птушкі да сярэдзіны траўня трымаюцца зграямі, якія распадаюцца толькі тады, калі самкі садзяцца на гнёзды. Да гнездавання ныркі прыступаюць пазней астатніх відаў качак. Гэты перыяд у іх расцягнут і залежыць ад узроўня вады і наяўнасці месцаў для гнездавання. На азёрах Віцебскай вобласці ныркі пачынаюць гняздавацца ўжо ў сярэдзіне траўня, на сажалках рыбгасаў - у розных лічбах чэрвеня і часта ў ліпені. Такі расцягнуты тэрмін гнездавання тлумачыцца вострым недахопам месцаў гнездавання (паколькі яны аддаюць перавагу пасяленню пад абаронай калоній чайкавых), а таксама ваганнямі ўзроўня вады, якія прыводзяць да масавага падтаплення гнёздаў, што размяшчаюцца звычайна толькі чуць вышэй узроўня вады. У 60-я гады чубаты нырок у Беларусі быў досыць рэдкім. У наступныя гады колькасць гэтага віду значна ўзрасла і працягвае павялічвацца ў цяперашні час, чаму спрыяе з'яўленне рыбгасаў, эўтрафікацыя азёр. Стрымліваецца рост колькасці нырка недахопам месцаў гнездавання і драпежніцкай дзейнасцю шэрай вароны. У здабычы паляўнічых ен сустракаецца ў невялікай колькасці нават на вадаёмах, дзе найболей шматлікі, што тлумачыцца нязручнасцю яго здабычы з прычыны адсутнасці ў гэтага віду выразна выяўленых кармавых пералётаў.